 | Domaći |
|
Strukture se u teoriji strukturacije definišu kao pravila i resursi koji su osnova društvenog života, oblikujući kako društvo funkcioniše na svakodnevnoj bazi. One nisu samo ograničenja, već i mogućnosti, jer akteri koriste strukture kako bi proizveli nove interakcije ili čak izazvali društvene promene. Strukture su, stoga, i omogućavajuće i ograničavajuće, a u kontekstu internalizacije kroz habitus, pojedinci postaju nosioci tih struktura, svesno ili nesvesno ih reprodukuju ili transformišu u svom delanju.
Dejstvenost se odnosi na sposobnost pojedinca da deluje unutar tih struktura, koristeći svoju refleksivnost i intencionalnost. Navodi se biografizacija dejstvenosti kao ključan koncept, uz naglasak da su individualne biografije rezultat aktivne uloge pojedinaca u oblikovanju vlastitih života, ali unutar datih strukturalnih okvira.
Dijalog između struktura i dejstvenosti čini osnovu socijalne biografije, gde se individualni životi shvataju kao produkt interakcije između širih društvenih struktura i lične uloge. Socijalna biografija, stoga, nije samo zbir individualnih akcija, već reflektuje složeni odnos između ličnih odluka i širih socijalnih faktora koji oblikuju te odluke.
Na primeru longitudinalnog istraživanja o mladima u Beogradu, vidljivo je kako se biografije razvijaju u različitim socijalnim slojevima. Mladi iz radničkih porodica i porodica srednjeg sloja imaju različite strategije i resurse na raspolaganju, što ilustruje kako strukturalni konteksti direktno utiču na oblikovanje njihovih životnih putanja. Način na koji mladi planiraju svoje obrazovanje, profesionalni razvoj i lične odnose pokazuje kako su njihove odluke uokvirene strukturalnim mogućnostima i ograničenjima, ali i kako pojedinci aktivno kreiraju svoje biografije unutar tih okvira.
|