 | Postajanje roditeljem mladih u Srbiji - odgovor |
|
U Srbiji je prisutan južnoevropski kulturološki obrazac u pogledu porodičnih tranzicija, koji podrazumeva kasno napuštanje roditeljskog doma i to najčešće radi zasnivanja sopstvenog porodičnog doma, i izvesnu "kulturu odlaganja", koja podrazumeva prisutan kulturni obrazac odlaganja završetka školovanja, zaposlenja, stambenog osamostaljivanja i zasnivanja sopstvene porodice, što je karakteristično za zemlje tzv. zamrznute tranzicije bivših zemalja Jugoslavije iz vremena socijalističkog sistema. Obrazovno-radne tranzicije ostaju u drugom planu u odnosu na porodične, što je podržano institucionalnim politikama. Kulturu odlaganja dodatno podstiču nepovoljni strukturalni faktori, kao što su visoka nezaposlenost, visoka stambena i finansijska zavisnost mladih od roditelja. Takođe, pokazano je da ova produžena finansijska i stambena zavisnost mladih umanjuje funkcionalnu autonomiju mladih, dakle značajno smanjuje njihovu samostalnost u odlučivanju i delanju. Kod mladih nižih društvenih slojeva je prisutna ranija tranzicija u roditeljstvo, dok kulturno-obrazovni kapital mladih takođe pokazuje svoj značaj. Prisutne su i rodne razlike u motivaciji za tranziciju u partnerstvo i brak, te devojke više naglašavaju odnos prema partneru, a mladići ističu odnos prema deci; devojkama je bitniji materijalni status, dok je momcima bitniji izgled.Tranzicije mladih u roditeljstvo su mahom odložene, ali standardnih životnih putanja, uz veliki značaj resursa porodice porekla za uspešnu tranziciju u roditeljstvo. |