 | 2. zadatak |
|
Kada se govori o porodičnim tranzicijama mladih, treba poći od toga da proces tranzicije obuhvata život u roditeljskoj porodici, zatim u porodici opredeljenja, ali i period prelaska iz jednog u drugi oblik. Karakteristično za tranzicije mladih u Srbiji jeste da nema destandardizovanih putanji, što podrazumeva normativno izjednačavanje partnestva sa brakom; međutim, sve je učestalije prihvatanje i predbračnog samačkog ili života u kohabitaciji. Mladi u Srbiji su “pogođeni” južnoevropskim obrascima tranzicije za koje je karakteristično kasnije napuštanje roditeljskog doma, zbog odlaganja završtetka školovanja, zaposlenja, i generalno osamostaljenja, čime mladi ostaju u poziciji gde su idalje zavisni od svoje roditeljske porodice, prevashodno u finansijskom i stambenom smislu. |