Postajanje roditeljem je centralni deo procesa tranzicije u odraslost kod mladih u Srbiji.
Društveni kontekst postavlja znatna strukturalna ograničenja za tranziciju u roditeljstvo, od kojih je visoka nezaposlenost jedno od najznačajnijih. Ustanovljene su značajne razlike između roditelja koji imaju završenu osnovnu školu i onih sa završenin fakultetom i u vremenskom okviru i u pozicioniranju tranzicije u roditeljstvo u odnosu na obrazovanje i zaposlenje. Ovo istraživanje je potvrdilo pretpostavku o međuzavisnosti rodnih, slojnih i etničkih faktora koji određuju značaj i značenje tranzicije u roditeljstvo unutar životnog toka mlade osobe. Institucionalni okvir u Srbiji ne stimuliše i ne olakšava tranzicju, i ne smanjuje rodne razlike. Resursi roditeljske porodice u velikoj meri određuju tranziciju u roditeljstvo u Srbiji. Među mladim roditeljima iz nižih slojva uočava se dominacija modela muškog hranioca porodice. Viša slojna pozicija mladih roditelja povezana je sa većim stepenom egalitarnosti u partnerskom odnosu, kao i sa drugačijom percepcijom značaja partnerske intimnosti. U suočavanju sa strukturalnim ograničenjima u tranziciji u roditeljstvo, mladi roditelji najčešće primenjuju dve vrste strategija, koje su takođe rodno obeležene. Prvo je da očevi nastoje da povećaju resurse učešćem u radnoj sferi, i da tako omoguće bolje uslove za porodicu. S druge strane žene neguju neformalne mreže solidarnosti koje imaju funkciju da kompenzuju nedostatke institucionalne podrške.
