 | Drugi domaći 1 |
|
Srbija pripada južnoevropskom korpusu metoda tranzicije mladih prema njenim društveno-kulturološkim obrascima u tranziciji. Ovom korpusu pripadaju gotovo sve zemlje bivše SFRJ. Faktori koji utiču na ove obrasce u tranziciji mladih u Srbiji odnose se na strukturalne, kulturološke, objektivne(institucionalne) i subjektivne to jest emotivne faktore(faktore koji se tiču podrške, vaspitanja, sticanja autonomije). U Srbiji se roditeljska porodica napušta relativno kasno, a i tada se napušta u cilju zasnivanja sopstvenog domaćinstva. Takođe, obrazovno-radne tranzicije su u drugom planu u odnosu na porodične, što dodatno podržavaju postsocijalističke institucije sa nasleđenim modelom funkcionisanja. Karakteristične su i tzv „zamrznute tranzicije“, to jest produžene tranzicije koje nastaju zbog nepovoljnih uslova tranzicija mladih u Srbiji i regionu. Emotivnu ulogu možemo videti u uticaju produžene stambeno-finansijske tranzicije koja utiče na funkcionalnu autonomiju mladih, tj. oni koji se nalaze u zamrznutoj tranziciji manje će imati slobode da sami donose svoje odluke. Takođe ulogu igraju i intergeneracijski odnosi, da li podstičući ili nisu. Konačno, institucije dodatno otežavaju tranzicije mladih u Srbiji pa tako je na roditeljskim porodicama da pruže finansijsku pomoć tokom tranzicije, a često i pomoć u čuvanju dece i slično. U Srbiji gotovo polovina mladih 25-29 godina živi u roditeljskom domu, mladići češće sa roditeljima, a devojke češće sa partnerima i ova distinkcija varijable pola je karakteristična još i za Rumuniju, Grčku i Bugarsku. Druga karakteristika po kojoj se Srbija razlikuje u odnosu na zemlje u regionu jeste prema važnosti faktora devičanstva u izboru bračnog partnera, što prestaje da bude značajan faktor u Srbiji ukazuje na savremenije stavove mladih u odnosu na zemlje u regionu. |