 | Odgovori na pitanja |
|
1. Pre svega ćemo definisati mešovitu porodicu , a to su porodice koje se sastoje od najmanje jednog maloletnog deteta i biološkim roditeljem tog deteta sa partnerom (očuh ili maćeha) koji nije drugi biološki roditelj deteta. Bitno nam je da sagledamo ulogu step-roditelja i način na koji odnosi u porodici funkcionišu preko pretpostavke tih uloga. Step-roditelji se mogu na različite načine postaviti prema deci : baš kao roditelji, kao njihovi prijatelji u porodici, ili kao neko ko se ne uključuje u vaspitavanje dece već to samo posredno potvrđuje. Takve uloge mogu različito uticati na decu i zajednicu, i na njihovo međusobno prilagođavanje. Ako ovakav primer porodice povežemo sa Morganovim pristupom porodičnih praksi to možemo povezati sa time da su članovi neke ovakve grupe porodica zato što zajednički rade porodične stvari, time što se zajednički bave porodicom, a ne zato što su porodica po nekim spoljnim određenjima, a ovde to može biti nebiološki roditelj koji se primarno ne smatra porodicom ili koji joj se suštinski kasnije priključuje.
2.Venčani neheteroseksualni parovi se suočavaju sa različitim preprekama na polju usvajanje dece, dobijanja starateljstva nad decom iz prethodnog heteroseksualnog braka i ostvarivanja prava iz radnog odnosa koja sleduju roditeljima, kao što je odsustvo zbog nege i sl. Problem dobijanja starateljstva snažno je oblikovan društvenim verovanjem da heteroseksualni parovi i majke bolje obavljaju roditeljsku ulogu. Načini ostvarivanja legalnog očinstva za homoseksualne muškarce su usvajanje deteta nepoznate majke, usvajanje deteta drugog partnera koji je legalni biološki otac, surogat majka i tzv. „quadra“ roditeljstvo, koje uključuje gej par od kojih je jedan biološki otac deteta (inseminacijom) i majku deteta, koja može biti hetero ili homoseksualne orijentacije, a gde se mogu pregovarati i aranžmani deljenog starateljstva nad detetom. Uprkos zakonskim ograničenjima u odnosu na brak, lezbejke koje to žele mogu postati roditelji takođe na raztličite načine, koji uključuju usvajanje deteta iz prethodne heteroseksualne veze jedne od partnerki, usvajanje, začeće inseminacijom semenom davaoca. Načini dobijanja deteta zahtevaju mnogo više resursa nego kod heteroseksualnih parova: deca su rezultat visokog nivoa investiranja, pa su u pitanju na neki način privilegovane i istrajne porodice, nasuprot marginalizacije koja im se pripisuje.
Sumirani rezultati velikog broja istraživanja pokazuju da je seksualna orijentacija većine dece iz istopolnih porodica heteroseksualna, da vreme provedeno u porodici sa gej roditeljima ne utiče na seksualnost dece, i da ne postoji veći rizik od zlostavljanja sinova od strane gej očeva. Studije koje koristeći različite mere proučavaju ishode vaspitanja, ukazuju da se deca neheteroseksualnih roditelja razvijaju i prilagođavaju na adekvatne načine, sa malo razlika koje su bitne u poređenju sa decom heteroseksualnih roditelja. a. U jednom komparativnom pregledu istraživanja ustanovljeno je da su opažanja dece koja žive u porodicama istopolnih roditelja uglavnom pozitivna i da deca ne smatraju da je seksualnost ono što njihove roditelje određuje kao dobre ili loše. Mladi su iskazali da su njihova iskustva viktimizacije i maltretiranja poticala iz negativnih stavova i predrasuda koje prema njihovim porodicama imaju drugi. Opažanje stigmatizacije dece se razlikuje u perspektivi roditelja i dece, jer su istopolni roditelji skloni da je negiraju, time braneći svoje roditeljstvo od diskriminacije naspram heteroseksualnog roditeljstva koje se uzima kao norma |