Pregled antičke knjizevnosti 1

TEOFRAST, oko 370-287. g. pre n. e., sa Lezbosa, najznačajniji Aristotelov učeik i njegov naslednik u upravljanju peripatetičkom školom u Atini. Njegovo celokupno delo, koje je obuhvatalo mnoga naučna područja, sačuvano je samo manjim delom: "Poznavanje biljaka", "Uzroci biljaka" i "Karakteri", (Nedavno je, među Aristotelovim spisima, pronađena Teofrastova "Metafizika". Prim. G. M.) zbirka 30 oštro ocrtanih i tanano diferenciranih, negativnih ili bar smešnih ljudskih tipova, koje je Teofrast posmatrao u svakodnevnom atičkom životu. Iz ostalih Teofrastovih dela sačuvani su samo fragmenti. Njegov način izražavanja je sažet i tačan.

REČNIK GRČKIH I LATINSKIH PISACA ANTIKE I SREDNJEG VEKA

Tuskulum leksikom, str. 445.